این هنرمند پیشکسوت خوشنویسی از جمله استادان خط است که برخلاف بسیاری، نهتنها بروز ذوق هنری افراد در شیوه نگارش را نفی نمیکند، بلکه میگوید اگر بدعتها خارج از اصول و قواعد پذیرفتهشده نباشد، یکی از نقاط قوت خط است. شاید در نتیجه چنین دیدگاهی است که سبک کار خود استاد کابلی، شکستهنویسی را به سر حد اعلی رسانده و همین باعث احیای مجدد خط و خوشنویسی و گرایش بسیاری به خصوص جوانان به این خط (شکسته) شده است.
اهل هنر میدانند که استاد درویش عبدالمجید طالقانی، نابغه شکستهنویسی بود. استاد یدالله کابلی با وفاداری به اصالت خط شکسته و شیوه درویش عبدالمجید طالقانی، خط سید گلستانه و سایر بزرگان قبل و بعد از درویش را نیز مورد تحقیق و بررسی دقیق کارشناسانه قرار داد و با آنچه خودش از هنرهای مدرن نقاشی، نقاشیخط و گرافیک دریافته بود، درهم آمیخت و شیوهای بدیع را که در این دوران کاربرد زیباییشناسانه دارد، ارائه کرد. استاد کابلی بیش از یک دهه به تنهایی خط شکسته نستعلیق را در انجمن خوشنویسان ایران آموزش داده و همانطور که پیش از این اشاره شد، به نوعی این خط زیبا را دوباره در ایران احیا کرده است.
به اعتقاد کارشناسان هنر، از ابتکارات استاد کابلی، ترکیب اقلام مختلف از غبار تا جلی و ششدانگ در یک صفحه است. در حالی که قدما در ترکیببندی از اقلام ریز و غالبا از یک قلم استفاده میکردند، در شیوهای که استاد کابلی به کار میگیرد، هر قطعه، فرم، فضا و ترکیبی خاص پیدا میکند و شاید عمدهترین تحولی که در خط امروز و در صفحهآرایی خط شکسته پدید آمده، همین تنوع و تازگی است.
این چهره درخشان هنر خوشنویسی کشور کتابهای مختلفی را در باب خط و خوشنویسی منتشر کرده است؛ از جمله «خط شکسته و طرز خواندن آن»، «حس قلم»، «محراب خیال»، «کلک شیدایی»، «باغ نظر»، «منحنی عشق» و ... .
به تازگی نیز باخبر شدیم، استاد قصد دارد مجموعه جدیدی از آثارش را به دست چاپ بسپارد که عنوان آن «سماع در سما» است؛ مجموعهای نفیس که حدود 2 سال استاد به گردآوری و تنظیم آن مشغول بوده و شامل گزیدهای از قطعات مختلف با ترکیببندیهای متنوع است و قبلا در نمایشگاههای داخلی و خارجی به نمایش درآمدهاند.
این چهره ماندگار عرصه خوشنویسی، متولد 1328 خوانسار است و علاوه بر عضویت عالی در انجمن خوشنویسان ایران (بیش از 20 سال) گواهینامه درجه یک هنری دارد. مجموعه جدید استاد کابلی (سماع در سما) همان مجموعه آثاری است که وی سالها آرزوی چاپ و انتشارش را داشت؛ مجموعهای با 400 اثر خوشنویسی در 350 صفحه و با مقدمهای از شرح دیرپای هنر خوشنویسی و چگونگی شکلگیری خط شکسته.